پودر کاربید سیلیکون سبز (SiC) یک ماده ساینده مصنوعی با خلوص بالا است که به طور گسترده در کاربردهای صیقل کاری دقیق، از جمله صیقل کاری فیبر نوری، مورد استفاده قرار می‌گیرد . سختی استثنایی آن (9.5 در مقیاس موهس)، مورفولوژی ذرات تیز و پایداری شیمیایی، آن را برای دستیابی به سطوح فوق العاده صاف با حداقل آسیب زیرسطحی مناسب می‌کند.
خواص کلیدی برای پولیش فیبر نوری:
خلوص بالا (≥99%) – خطرات آلودگی را در حین پولیش به حداقل می‌رساند.
اندازه ذرات کنترل‌شده (مثلاً 0.5 تا 10 میکرومتر) – انواع ریز، پرداخت‌های صاف و بدون خراش را تضمین می‌کنند.
شکل یکنواخت ذرات – دانه‌های تیز و زاویه‌دار، ضمن حفظ دقت، سرعت حذف مواد را افزایش می‌دهند.
بی‌اثری شیمیایی – در برابر واکنش با دوغاب‌های صیقل‌دهنده یا مواد الیافی مقاومت می‌کند.
کاربردها در تولید فیبر نوری:
مراحل پیش از پولیش : قبل از پولیش نهایی، عیوب بزرگتر را برطرف می‌کند.
فرمولاسیون دوغاب : مخلوط با آب یا روغن برای عملکرد صیقل‌دهی یکنواخت.
پرداخت هسته/روکش : به دستیابی به زبری سطح پایین (کمتر از 1 نانومتر) برای حداقل افت سیگنال کمک می‌کند.
مزایا نسبت به سایر ساینده‌ها:
سخت‌تر از آلومینا (Al₂O₃) ، اما کمتر از الماس خورنده است و خطر صیقل‌کاری بیش از حد را کاهش می‌دهد.
رسانایی حرارتی بیشتری نسبت به سیلیس دارد و به اتلاف گرما در حین پولیش کمک می‌کند.
هزینه کمتر نسبت به ساینده‌های الماسی در عین حال دقت بالا.
گریدهای توصیه شده برای پرداخت الیاف:
F800–F1200 (1–10 میکرومتر) : برای پولیش متوسط.
F2000–F4000 (زیر میکرون) : برای پرداخت فوق‌العاده ظریف.
ملاحظات:
غلظت دوغاب : معمولاً ۵ تا ۲۰ درصد SiC در حامل‌های مبتنی بر آب یا گلیکول.
فشار و سرعت پولیش : بهینه شده برای جلوگیری از شکنندگی الیاف یا ترک‌های ریز.
برای صیقل‌دهی نهایی و حساس، سیلیس کلوئیدی یا اکسید سریم ممکن است مراحل SiC را دنبال کنند تا به صافی در سطح اتمی دست یابند.